PL
EN
DE
W 1642 roku w miasteczku Campi pod Florencją urodził się najznakomitszy freskant, działający w Polsce w dobie baroku, Michał Anioł Palloni. Pierwsze prace tworzył na dworze florenckich Medyceuszy, gdzie dał się poznać jako utalentowany artysta. Sława Palloniego dotarła nawet do Rzeczypospolitej. Potężny kanclerz litewski Krzysztof Pac zapragnął sprowadzić Palloniego na swój dwór i w 1674 roku dopiął swego. Na zamówienie mecenasa freskant ozdobił kościół i klasztor kamedułów w Pożajściu pod Kownem. Pac zmarł, a Palloni podejmował kolejne prace, aż trafił do Węgrowa na zaproszenie Jana Dobrogosta Krasińskiego.
Był rok 1706. Węgrowskie kościoły były już prawie wybudowane i mistrz mógł podjąć pracę nad freskami. Zakończył ją w 1709 roku w farze, gdzie stworzył 9 dużych malowideł ściennych. W ołtarzu „Wniebowzięcie Matki Boskiej”, po lewej stronie „Wszyscy Święci w Niebie”, po prawej stronie „Dusze w Czyśćcu cierpiące”. W prawej nawie „Patronki Polski”, „Patroni Polski”, „Nauczanie Madonny”. W lewej nawie „Ojcowie Kościoła”, „Chrzest Chrystusa”, „Ukrzyżowanie”.
Tematyka fresków jest oczywiście nieprzypadkowa. Powstawały w okresie kontrreformacji, więc miały utrwalać dogmaty Kościoła Katolickiego. Sprawa ważna, zwłaszcza w mieście będącym do niedawna ostoją protestantyzmu. Odrzucany przez luteran i kalwinistów kult Madonny w sposób bardzo wyraźny został podkreślony przez Palloniego.
Ukończywszy malowidła w farze Michał Anioł Palloni podjął pracę w kościele poreformackim. Tworzył tu aż do śmierci w 1713 roku i namalował 9 kolejnych fresków. Najważniejszy z nich to „Kościół Triumfujący” w głównej kopule. Obok „Stworzenie Świata”, „Wypędzenie z Raju”, „Nadanie Przykazań”, „Chrzest Chrystusa”.
Freski Palloniego to prawdziwy unikat i dzieło na miarę europejską. Zachwycają kompozycją, kolorytem, mistrzostwem wykonania. A przede wszystkim wzbudzają w widzu określone emocje, co jak uważa wybitny znawca baroku w Polsce prof. Mariusz Karpowicz czyni je jednymi z najlepszych, jeśli nie najlepszymi malowidłami swojej epoki w naszym kraju.
Freski można podziwiać w obu kościołach. W farze dobiega końca ich renowacja, w kościele poreformackim czekają na konserwację, ale zachowały się w dobrym stanie.
